سازندهای سنگ آهن سنگان نواری (BIFs) سنگ های رسوبی حاوی بیش از 15 درصد آهن هستند که عمدتاً از مواد معدنی آهن با لایه نازک و سیلیس (به عنوان کوارتز) تشکیل شده اند.
سازندهای آهن نواری منحصراً در سنگ‌های پرکامبرین رخ می‌دهند و معمولاً دگرگونی ضعیف تا شدید دارند. سازندهای آهن نواری ممکن است.
حاوی آهن در کربناتها (سیدریت یا آنکریت) یا سیلیکاتها (مینسوتایت، گرینالیت، یا گرونریت) باشند، اما در آنهایی که به عنوان سنگ آهن استخراج می شوند، اکسیدها (مگنتیت یا هماتیت) کانی اصلی آهن هستند.
سازندهای آهن نواری در آمریکای شمالی به عنوان تاکونیت شناخته می شوند. استخراج معادن شامل جابجایی مقادیر زیادی سنگ معدن و زباله است. ضایعات به دو شکل وجود دارد.
سنگ بستر غیر معدنی در معدن (روباره یا بین بار که به طور محلی به عنوان مالوک شناخته می شود) و مواد معدنی ناخواسته که بخشی ذاتی از خود سنگ معدنی هستند (گانگ).
مالوک استخراج شده و در زباله دانی انباشته می شود و در طی فرآیند بهره برداری جدا شده و به عنوان باطله خارج می شود. باطله تاکونیت بیشتر کوارتز معدنی است که از نظر شیمیایی بی اثر است.
این ماده در حوضچه های بزرگ و تنظیم شده ته نشینی آب ذخیره می شود. پارامترهای کلیدی برای اقتصادی بودن سنگ معدن مگنتیت عبارتند از بلورینگی مگنتیت، عیار آهن در سنگ میزبان تشکیل آهن نواری و عناصر آلاینده ای که در کنسانتره مگنتیت وجود دارد.
اندازه و نسبت نوار بیشتر منابع مگنتیت نامربوط است، زیرا یک سازند آهن نواری می تواند صدها متر ضخامت داشته باشد، صدها کیلومتر در امتداد ضربه گسترش یابد و به راحتی به بیش از سه میلیارد تن یا بیشتر از سنگ معدنی برسد.
عیار معمولی آهن که در آن تشکیل آهن نواری حاوی مگنتیت اقتصادی می شود، تقریباً 25٪ آهن است، که معمولاً می تواند 33٪ تا 40٪ بازیابی مگنتیت وزنی را به دست آورد تا یک دانه بندی کنسانتره بیش از 64٪ آهن تولید کند.
وزن. کنسانتره سنگ آهن مگنتیت معمولی دارای کمتر از 0.1٪ فسفر، 3-7٪ سیلیس و کمتر از 3٪ آلومینیوم است.
در حال حاضر سنگ آهن مگنتیت در مینه سوتا و میشیگان در ایالات متحده، شرق کانادا و شمال سوئد استخراج می شود. سازند آهن نواری حاوی مگنتیت در حال حاضر به طور گسترده در برزیل استخراج می شود.
که مقادیر قابل توجهی به آسیا صادر می کند و یک صنعت نوپا و بزرگ سنگ آهن مگنتیت در استرالیا وجود دارد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.